Oud-Katholiek IJmuiden

Columns | September 2012 - Dromen: Loslaten of vasthouden?

Dromen: Loslaten of vasthouden?

Zijn dromen bedrog? Of vertellen onze dromen ons iets?

Wat we wensen, graag zouden zien of geven dromen ons, bewust of onbewust, de waarheid mee?
Net terug van vakantie, mogelijk de laatste keer dat we - na 25 jaar - in het huisje van mijn ouders in Frankrijk waren, want het huis staat te koop. Dus, best wel moeilijk het idee dat we er mogelijk volgend jaar niet meer naar toe kunnen.
“Zijn dromen bedrog?” Dat vroeg ik me vanmorgen af nadat ik voor het eerst na de vakantie weer naar de kerk ging.

Vannacht droomde ik het volgende:
Ik zat in de Engelmunduskerk met mijn rug naar het altaar - dat is al heel vreemd natuurlijk -  en zag in de kerk 2 honden lopen. Het ene hondje was dat van de familie Munch, zo’n klein keffertje. Geen onbekend verschijnsel in de Bolder maar wel in de kerk natuurlijk. En de andere was een grote zwarte lobbes. Beiden droegen een rood kazuifel!
Ineens kwam naast mij, of in elk geval vlak bij mij, een vrouw zitten en na enig nadenken herkende ik haar als Helen Blokland.

Helen was zo’n 25 jaar, vanaf de kleuter- en zondagsschooltijd, totdat ze terug was uit het verre buitenland, één van mijn vriendinnen. Terwijl ze daar zat sprak ze niet maar toch zei ze wel wat door middel van haar gezichtsuitdrukking, namelijk dat ze zich maar even liet zien in de kerk, omdat… En toen werd het voor mij duister. Waarom? Werd ik wakker of werd ik gedwongen om door te denken? Dromen zijn altijd - bij mij althans - vaag. Na afloop kan ik ze meestal niet navertellen en ik weet niet wat ze bedoelde, wat ze nu werkelijk duidelijk wilde maken.

Ik ging de volgende morgen naar de kerk en na afloop vertelde ik deze droom aan Gerda Blokland, de moeder van Helen. Zij begreep het direct en vertelde mij dat zij ook vaak dromen heeft en dat Helen daar regelmatig in voorkomt. Ook vertelde ik deze droom aan Marianne, zij reageerde: “Helen vraagt zich af of we nog wel eens aan haar denken.” Ik weet zeker dat er veel mensen zijn die regelmatig aan Helen denken, haar familie natuurlijk, ik ook en nog meer mensen met ons. Daar ben ik van overtuigd, dus die vraag is eigenlijk snel beantwoord. Maar wat betekent deze droom nu eigenlijk nog meer?
Wilde Helen mij of wie dan ook iets duidelijk maken? Ik ben er de hele zondag mee bezig geweest. Nu om tien uur ‘s avonds, weet ik het nog niet.
Wat ik wel weet, is dat ik ondanks de vraagtekens wel een fijne dag gehad heb.
Een waarschijnlijk laatste vakantie in het huisje in Frankrijk. Voor mijn gevoel speelt dat zeker mee. En dan vannacht deze droom. Dat gaf mij, raar maar waar, toch een mooi en goed gevoel en dat gevoel probeer ik dan maar vast te houden.

Heeft deze droom te maken met loslaten of vasthouden?
Al zoveel jaar geleden hebben we Helen moeten loslaten en nu moeten mijn ouders, Fred en ik “ons huisje” in Frankrijk loslaten. Ik weet het niet zeker, maar ik denk zomaar dat het een met het ander te maken heeft.
Ik vraag me alleen nog steeds af wat die honden in de rode kazuifels nu toch in de kerk deden en waarom ik met mijn rug naar het altaar toe zat.

Mariska