November 2014 - Klimaatverandering

Klimaatverandering

Klimaatverandering.

Wat hadden we een mooie zomer. Alleen augustus was wat onder de maat, maar de andere zomermaanden waren zonniger dan we gewend zijn en de nazomer was fantastisch. Natuurlijk telt op de achtergrond wel bezorgdheid mee. We kennen allemaal de berichten over de verandering van ons klimaat, de opwarming van de aarde, met alle nare gevolgen daarvan. Extremer weer, hardere stormen, meer neerslag, en stijging van de zeespiegel, waardoor “IJmuiden aan Zee” best eens “IJmuiden in Zee” zou kunnen worden. En ondanks zware klimaatconferenties lukt het nog niet dit tij te keren.

Maar daar hebben we even niet over nagedacht terwijl we op de stranden lagen, in de bossen wandelden en op de terrassen zaten. We hebben genoten. Tot 20 oktober. Toen begon het najaar. Storm, regen, lagere temperaturen. Kortom, guur weer. En daar zullen we even doorheen moeten, tot het mooie weer terugkomt in het voorjaar. Maar we weten natuurlijk ook dat er tot die tijd nog genoeg te genieten valt. Sinterklaas met de kinderen, winterpret met koek en zopie, oud-en-nieuw met vuurwerk en champagne. Met dat in het vooruitzicht komen we er wel doorheen, tot een volgend voorjaar en een nieuwe zomer.

Er is ook een kerkelijke klimaatverandering aan de gang. We zien dat allemaal langzaam, maar veel te snel, gebeuren. De kerken staan niet meer in het centrum van de belangstelling. Er zijn voor velen zoveel andere dingen die belangrijker lijken te zijn. Dat heeft in de parochies – ook in IJmuiden  – zorgelijke gevolgen. Steeds meer lege stoelen, steeds minder handen voor de vele taken, en ook steeds minder financiële ruimte.  Het houdt ons vaak bezig. We zijn er vaak bezorgd over. Hoe moet dat later, als de ontkerkelijking zo door gaat? Misschien maakte het ons zelfs een beetje bang voor de toekomst.

Maar ook hebben we vaak een beetje “nagezomerd” en op zondagmorgen de lege stoelen níét geteld, maar gewoon genoten van de mooie kerkdienst, de warmte van de gemeenschap, de gezelligheid tijdens de koffie. Tot 20 oktober. Toen moesten we door de zure appel heen bijten en kozen ervoor in te stemmen met het samenvoegen van IJmuidense parochies en onze Adelbertus-kerk te sluiten. Met veel verdriet, maar ook deze klimaatverandering is niet te stuiten. We zullen erdoorheen moeten, de komende periode van afsluiten en afscheid nemen. Maar we weten ook dat er ook in die tijd nog veel te genieten valt. De advent, de periode van verwachting, het hoogfeest van Kerst, Driekoningen, de dienst met het Byzantijns mannenkoor en nog veel meer.

Daarna, samen met alle IJmuidense oud-katholieken, in een nieuwe parochie, kunnen we dan verder. En met de veertigdagentijd als voorjaar, begint dan, wie weet, met Pasen al een nieuwe, warme zomer.

Hans v.d.P.